ΝΕΥΡΟΚΟΠΙΟΥ

ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ

Το έργο αφορούσε την ανακαίνιση ενός τυπικού διαμερίσματος της δεκαετίας του '70, σε κομβικό σημείο της Θεσσαλονίκης. Στόχος ήταν ο επανασχεδιασμός του χώρου ώστε να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις φιλοξενίας δύο φοιτητών, με μελλοντικό σχέδιο φιλοξενίας ενός ζευγαριού.

Το αρχικό διαμέρισμα είχε ξεχωριστά δωμάτια που δεν ενθάρρυναν τη συγκέντρωση. Έτσι το σχέδιο ήταν να διατηρηθεί ο ιδιωτικός χώρος των δύο υπνοδωματίων και να δημιουργηθεί ένας ενιαίος χώρος με το σαλόνι, την τραπεζαρία και την κουζίνα, καθώς και ένα μεγάλο μπάνιο. Για την περίπτωση αυτή, οι ενδιάμεσοι τοίχοι κατεδαφίστηκαν. Η κουζίνα άλλαξε θέσεις με το μπάνιο και ένα μέρος της αρχικής κουζίνας έγινε δωμάτιο-ντουλάπα.

Τώρα το σαλόνι, η τραπεζαρία, η κουζίνα και ο διάδρομος είναι ενωμένα, αλλά μπορούν να σταθούν και ως διαχωρισμένα λόγω των διαφορετικών δαπέδων και οροφών. Μια γυψοσανίδα σε σχήμα Π 35cm πάνω από το ταβάνι και ένα ειδικό αυτοκόλλητο δαπέδου, σηματοδοτούν την τραπεζαρία και την είσοδο στο σαλόνι, ενώ γυψοσανίδες σε διαφορετικά ύψη ορίζουν το διάδρομο και την κουζίνα. Η γυψοσανίδα χρησιμοποιείται επίσης στην οροφή του μπάνιου για να καθορίσει το χώρο και κρύβει επίσης ένα στερεοφωνικό σύστημα.

Μια μελέτη στον φωτισμό ήταν μέρος της σχεδιαστικής ιδέας. Υπάρχει ένα ισχυρό γραμμικό φως καθώς περπατάτε στο διαμέρισμα, το οποίο μπορεί να αλλάξει και να χρησιμοποιηθεί και ως αχνό νυχτερινό φως. Μια ταινία LED σας καθοδηγεί από την είσοδο στο σαλόνι. Οι ταινίες LED χρησιμοποιούνται επίσης στα ντουλάπια της κουζίνας τόσο σε ζεστό όσο και σε κρύο χρώμα. Το μπάνιο διαθέτει το κύριο φωτιστικό από μέταλλο και πλεξιγκλάς, μία ταινία LED στο διαχωριστικό και ένα φως PL LED κοντά στο παράθυρο. Με τα κατάλληλα φώτα ανοιχτά το διαμέρισμα μπορεί να δημιουργήσει διαφορετικές ατμόσφαιρες.

Τα περισσότερα από τα κατασκευαστικά στοιχεία που προστέθηκαν σχεδιάστηκαν από τον αρχιτέκτονα όπως τα φωτιστικά και τα ράφια. Ο περιορισμένος προϋπολογισμός έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διαδικασία σχεδιασμού και στα επιλεγμένα υλικά. Η κουζίνα διαθέτει επίσης ένα διάτρητο μεταλλικό κουτί στο οποίο είναι κρυμμένος ο απορροφητής. Το αυθεντικό ξύλινο δάπεδο τρίφτηκε και γυαλίστηκε, ενώ το αρχικό μωσαϊκό δάπεδο αντικαταστάθηκε με πατητή τσιμεντοκονία. Ο πάγκος του μπάνιου και ο διαχωριστής είναι επίσης από ακατέργαστο σκυρόδεμα. Το υλικό αυτό, σε συνδυασμό με τους γκρι τοίχους και τα μεταλλικά στοιχεία, προσδίδουν βιομηχανικό χαρακτήρα στο διαμέρισμα ενώ το κόκκινο χρώμα και τα ξύλινα πατώματα δημιουργούν μια ζεστή ατμόσφαιρα.

Σπύρος Παπασπύρου